 Kościół pw. św. Wojciecha. Został ufundowany w 1758 r. przez biskupa krakowskiego Andrzeja Załuskiego, parafia została erygowana w 1765 r. Budowę murowanej świątyni rozpoczęto w 1765 r., a zakończono w 1816 r. Konsekrację w 1817 r. przeprowadził biskup kielecki Wojciech Górski.
Nawa dwuprzęsłowa, jednoprzęsłowe prezbiterium zamknięte wielobocznie, na jego osi zakrystia. Od zachodu trzykondygnacyjna wieża. Elewacje o podziałach ramowych, prezbiterium opięte ukośnymi szkarpami. Szkarpy, dach i wieża pokryte gontem, od 1977r. blacha.
Ołtarz główny – barokowo klasycystyczny z obrazami Koronacji Matki Boskiej i św. Wojciecha, z końca XVIII lub początku XIX w. Ołtarze boczne, ambona, drewniana chrzcielnica – późnobarokowe. Tablica erekcji Kościoła ufundowana przez bpa Andrzeja Załuskiego z herbem Junorza 1758r.
Organy rokokowe – przebudowane.
Po prawej stronie (przy prezbiterium rzeźba św. Michała Archanioła depczącego diabła. Rzeźbę tę wykonał anonimowy rzeźbiarz dla upamiętnienia historii Cisowskiego diabła. Początkowo diabeł swój wstrętny pysk miał zwrócony w stronę ludzi. Toteż niechętnie stawano w pobliżu.
W 1938 r. kościół został odremontowany i odmalowany przez F. Banysia z Olkusza.
W 1943r. ówczesny proboszcz Józef Kotwicki, polecił majstrowi aby obciął diabłu głowę i wykręcił pyskiem do ściany.
W ołtarzu głównym umieszczone są obrazy Koronacji MB i św. Wojciecha; ołtarze boczne późnobarokowe. W czasie II wojny światowej kościół był ośrodkiem modlitewnych spotkań, jak również miejscem schronienia dla partyzanckich oddziałów AK. W latach 1943-44 na zboczu pobliskiej Góry Stołowej obozował oddział płk. Mariana Sołtysiaka PS. „Barabasz”.
W czerwcu 1996r. wmurowano i poświęcono w kruchcie kościoła tablicę w hołdzie „Barabaszowi”.
„Wybranieccy” spotykają się w Cisowie w czerwcu każdego roku od 20 lat na Mszy św. polowej, przy ognisku, na kombatanckich uroczystościach.
Księgi metrykalne: ochrzczonych od 1844 r., zaślubionych i zmarłych od 1826 r. Kronika parafialna od 1986 r.
|
